Tam bir hayvan delisim.Elmayra gibi yolda bulduğum hayvanı içime sokasım geliyor. Küçükken yolda bulduğum kirpi,kertenkele,kedi,köpek hep bizim evdeydi..Annem gibi titiz bir kadının isteyeceği son şey yani...Kertenkeleyi evden atışını hala unutamam :)))
Şimdilerde ise daha evcil hayvanları getiriyorum eve...(Aslında getiriyordum demek daha doğru) Artık bir Toprak'ım var. Toprak 10 aylık bir Ankara kedisi...Fotolarını şimdilik paylaşmıyorum, nazar değer kızıma...Herkesten sakladığım haliyle bile sadece telefonumdaki fotolardan nazar değiyor bazen. Biz doğru veterinere...
İnanılmaz yaramaz bir kız Toprak...Gün bizim için sabah 5'de önce suratımı yalamakla başlıyor..Evet günün en sevdiğim saati,ama uyusaydık be kızım..Uyumak namümkün, yalamayla uyanmazsam bu sefer pati ile surata vurma eylemleri başlıyor..Onu da def edersem tırnaklar burnuma sokuluyor ya da çenem ısırılıyor...Acıyla uyanıyorum tabi...En fazla 6 yani bizim kalkış saatimiz. Sonra oyun,yemek,su,tuvalet zamanı...Bunlar maksimum yarım saat sürüyor. Yarım saat sonra o doğru benim odama yatağa,uykuya :) Bazen o yatağa koştuğunda uyandırmaya çalışıyorum hemen ısırıyor sağolsun.(Evin reisi oldu kendileri) 7:30'da tekrar uyanıyorum hanımefendi, bu sefer evde koşturma faslı..Hergün gördüğün ev neye şaşırdın da bir oraya bir buraya koşuyorsun denmiyor tabiki de :) 8'de ben evden çıkarken bu sefer ağlaşmalarımız başlıyor. Kapının önüne yatıp gitme ağlamaları...Ben çıkar çıkmaz o ağlama kesiliyor ama..(Kabulleniş değil ya numaracı işte ohh ev bana kaldı tribi) Akşam işten dönünce de en az 45 dakika tepemde özledim sevdirmeleri var..Başka da sevdirmez zaten kendini..Sanırım bu bütün kedilerde var,kendileri istediğinde sevebiliyorsunuz onları köpekler gibi sürekli sevgi açı değiller...Daha çok bahsederim ben Toprak'tan...Bütün günüm o çünkü...
Siz de evinizdeki en sevdiklerinizi anlatsanıza bana :)))
